Bazıları kulaklara konuşur bazıları gönüllere
Buldun mu tatlı bir sohbet
Dokunur belki artık yanmaz dediğin küllere
Gerçek dost ateşi sönmeyen bir mabet
Eskisi kadar pişman olmazsın dünlere
Gün gelir yüzünü gülümsetir elbet
Sohbettir gönlün sesi özlenen çeşmesi
Musluğu kelamla çevirmek marifet
Damla damla yürekten yüreğe dökülmesi
Erbabın ustalığında maharet
Benden bu kadar dediğinde dudakların bükülmesi
Dertlerine değil erbabın gidişine şikayet
Yolculukta hiç tanımadığın bir kişinin merhabası
Anlarsın ki kırk yıllık dostunla edemediğin sohbet
Bir köylünün buyur ettiği sofrası
Sadece zeytini peyniriyle değil kelamıylada nimet
Belli olmaz nerde sürülür sefası
Şaşırtır sokakta yaşayan adamın dilinden dökülen şerbet
Bazen yüreğinde konuşamadıklarının sancısı
Bir dostta bulur kıymet
İçindeki korkunun en büyük hancısı
Olmuştur kapısını gözyaşının açtığı tatlı bir sohbet
Artık yoktur konaklama kaygısı
Bitmiştir nefsine bu yorucu ziyaret
Dertli bir gencin sevdiğine kavuşamadığı rüyası
Günler geçer nikahına alırsın davet
Yaramaz bir çocuğun gökte uçtuğu macerası
Yıllar geçer göğsünde gurur pilotluktan mezuniyet
Unutulmaz gönüle sözcükle yazılan sohbetin hatırası
Yüreğine bir nakış gibi işlediysen şayet
Özleyen bir annenin evlat acısı
Hiç bir söz unutturmaz elbet
Kızgın bir babanın genç kız kaygısı
O çatık kaşları umutla gülümset
Ustalıktır acıya öfkeye adresi doğru buldurması
Dilinde varsa hikmet
Bazen bir şairin vedası bazen bir şarkının tınısı
Gönülle en güzel muhabbet
Ama bir üstadın sohbetiyle ruhunu okşaması
Şu cihanda en güzel zerafet
Gülümseyen bir merhabanın
Buruk bir elvadayla son bulması
Bir insana verilmiş en güzel marifet
İlk yorum yazan siz olun.